Opruimen om je heen en in je hoofd.

Ik heb nogal eens samengew­erkt met mensen die er geen gewoonte van maak­ten om hun werk op te ruimen. Bureau, lade­blok, kast en prul­len­bak vloei­den ineen tot één grote verza­mel­ing stapels, hopen en onbestemde col­lages. Te mid­den daar­van werkte iemand. Hij of zij viste een tele­foon, toet­sen­bord of wat op dat moment nodig was uit de vaalt en leverde de presta­tie waar­voor hij of zij aangenomen was. Ik heb meerdere van deze mensen gek­end en zij hebben meer dan alleen de schi­jn­bare vuil­nishoop gemeen. Zij beschikken over een ‚sys­teem’. Ze weten namelijk altijd pre­cies dat te vin­den wat nodig is. Dat kost soms even tijd, maar het komt hoe dan ook tevoorschijn. Voor buiten­staan­ders bli­jft dit sys­teem volledig ver­bor­gen. Dat is lastig als tij­dens afwezigheid iemand werk moet overne­men, of gewoon iets nodig heeft wat zich in dit ‚sys­teem’ bevindt. Tij­dens lang­durige afwezigheid van zo’n col­lega kan de stapel ver­vallen tot steeds grotere entropie. Dit hebben we eens meege­maakt toen een vakant­ie­ganger ver­geten was dat er nog ergens een pakje brood tussen lag. Bijna was de gehele stapel met meden­e­m­ing van bureau, lade­blok en kast aan de wan­del gegaan, als wij er met z’n allen niet al bin­nen een week flink lucht van gekre­gen hadden.

Gegevens
Hits: 5211

Leer ook van je successen.

Is dat niet eigen­lijk: van de foute din­gen moet je leren? Ja, ook. Er is echter een over­dreven neig­ing om het belang van fouten uit te ver­groten en als leer­pro­ces aan te wen­den. Natu­urlijk is dat een goede strate­gie om toekom­stige fouten te voorkomen. Het moet ook mogelijk zijn om in organ­isaties fouten te maken en het man­age­ment moet ook een omgev­ing creëren waar mensen zich veilig voe­len om fouten te maken en daar­van te leren, in plaats van de fouten onder het tapijt te vegen.

Gegevens
Hits: 4602